Gerçek, tarafsız yazabilmek için, eski ruhbanların istiareye yatması gibi 20 yıldır kendimi hısım, akraba, arkadaş ilişkilerinden soyutlayıp araştırdım, dilimize çevirip yazdım.
Amacıma ulaştım.
Ama, ne aile kaldı ne arkadaş.
Bu yüzden görüşme kabul etmiyorum. Çünkü bu kafayla son lafı en önce söylediğim için çevremde kimseyi bırakmadım.
Kimse böyle bir yaşam şekline tanık olmadı. Hele ülkemiz de.
Lütfen benimle görüşmek istemeyin, isterseniz ikimiz de üzülürüz.
Tüm iyi niyetine rağmen akraba ve dostları defalarca kırdım.
Tekrar olmasın.
Saygılar.
Yalnız adam.
