İÇKİ AYETLERİNDE SİYASİLİK

İÇKİ AYETLERİNİN SİYASİLİĞİ

İçki konusunda dinlerin hiç birisinde kesin bir yasaklama yoktur. Hıristiyanların Katolikleri okunmuş yani kutsanmış şarapla çocuklarını ve dine yeni girenleri vaftiz (yıkama) ile arındırarak dine kabullerini sağlarlar. Yeryüzünde her millet içki içer. Buna rağmen her millet içkinin akıllıca tüketilmediğinde verdiği zararları bilir ve kendilerine göre tedbirlerini alırlar. Dünyanın her ülkesinde rahatça tüketilen içkiler onu tüketmenin de kültürünü yaratmıştır. 

Serhoşluk olayları her millette olmasına rağmen Müslüman ülkelerdeki kadar içler acısı sonuçlar yaratmazlar. Çünkü Müslüman ülkelerde içki yasaklandığından içki içme kültürü körelmiştir.  Bu da “içkinin kötülenmesinde” kullanılmıştır. Dünyada kişi başına tüketilen içki oranı yılda 15 litreye ulaşan ülkelere rağmen bu ülkelerde içki yasağına rastlanılmazken ülkemizde kişi başına yıllık ortalama “1,5” Litre iken “içki yasağı” şampiyonu siyasi iktidarlarımız tarihe bu yasaklarıyla şan (!) vermişlerdir.

İçkinin çok tüketildiği Ege, Marmara ve kuzey ve güney Anadolu bölgelerinde serhoşluk olayları daha düşük iken, içki düşmanlığının yoğun olduğu güney doğu Anadolu bölgelerinde ise daha fazladır.

İçkinin yeryüzünde bütün milletlerde içilmesi gayet doğaldır. Hatta İslamiyet’te de öyledir.

Nasıl mı?

Elmalılı Hamdi Yazır’ın 1935’lerde yaptığı Kur’an tefsirinde* Kur’an’ın günümüz düzenlemesine göre “16.” Sırada yer alan iniş sırasına göre de “70.”  Sıradadır. İçki konusunda Tevrat’tan Kur’an’a Allah’ın da kafası karışıktır. Tevrat konusuna sonra gireceğiz. 

İçki konusunda tanrının da kafası karışık olduğu gibi inananların da kafaları karışıktır ve aşağıda okuyacağınız tefsir alıntılarında “içki yasağını” peygamber Muhammed önermemiş daha çok ileri gelen İslâm büyüklerinden bazılarının aşırı ısrarlarla peygamberi zorlamaları ile içki yasağını belirleyen ayetler inmiştir.

Bu konuyu kendisinden önceki İslâm bilginlerinden derleyen Elmalılı hocanın derlediği bilgilere bakalım;

“”Elmalılı Hamdi Yazır Kur’an Nah Suresi tefsirinde; “Nahl sûresi 128 (yüz yirmi sekiz) âyet olup, son üç âyeti Medine'de, diğerleri Mekke'de inmiştir. 68. âyette bal arısından söz edildiği için sûreye bu ad verilmiştir.” Demektedir.

E.Hamdi Yazır

Nahl aynı zamanda Arap dilinde “Nahle” olarak yazıldığında ve söylendiğinde Hurma da demektir.  Bence ayetin adı bal gibi tatlı olan “Hurma” meyvesine işaret etmektedir. Hurmadan da rakı, şarap yapılmaktadır. Bu surenin “67’nci ayetinin ilk cümlesi olan “Hurma ve üzüm ağaçlarının meyvalarından da hem içki, hem de güzel gıdalar edinirsiniz.“ ayeti gereğince Müslümanlara içki serbestti. Ayet bütünüyle şöyledir;

 “16:67 - Hurma ve üzüm ağaçlarının meyvalarından da hem içki, hem de güzel gıdalar edinirsiniz. Şüphesiz ki bunda aklını kullanan kimseler için büyük bir ibret vardır.”…

…İslâm dininde şarabın ve sarhoşluk verici nesnelerin yasak edilmesi tedricen (aşama ile) olmuştur. İslâm'ın geldiği ilk zamanlar, henüz şarap mübahtı. Bu konuda derece derece dört âyet inmiştir. Önce Mekke'de, "Hurma bahçelerinin ve üzüm bağlarının meyvelerinden de, hem bir sarhoşluk verici şey çıkarırsınız, hem de bir güzel rızık." (Nahl, 16/67) âyeti inmişti. O zaman Müslümanlar da içerler, Hz. Peygamber ses çıkarmazdı.

İkinci olarak yukarıda geçtiği üzere Hz. Ömer, Muaz ve diğer bazı sahabelerin, "Ey Allah'ın Resulü, şarap hakkında bize bir fetva ver, çünkü o aklı gideriyor." diye hükmünü sormaları üzerine bu âyet indi ve ilk haram kılma bununla başladı. 

Bakara Suresi 2:219-Ey Muhammed! Sana şarap içmeyi ve kumar oynamayı, şarabı ve kumarı soruyorlar. Bunu soranlar Hz. Ömer ve Muaz ile birlikte sahabeden birtakım kişilerdi. "Ya Resulallah şarap hakkında bize bir fetva ver, çünkü aklı gideriyor." dediler ve bu âyet indi.

Bu âyette yasaklık açık olmakla birlikte caiz olma ihtimali de yok değildi. Bunun üzerine hemen terk edenler bulunduğu gibi, henüz terk etmeyenler de vardı. Sonra bir namaz olayı üzerine, "Ey iman edenler! Sarhoş iken namaza yaklaşmayın." (Nisa, 4/43) âyeti indi. Bunun üzerine içenler pek azaldı ise de yine vardı…

…Bir gün İtban b. Mâlik, Sa'd b. Ebi Vakkas ile beraber birkaç kişiyi davet etmiş, içki içmişler, sarhoş oldukları zaman, övünmeye ve şiir söylemeye başlamışlar. Bu sırada Sa'd, Ensardan birinin hicvini (şiir yolu ile yerme) konu alan bir şiir okumuş, o da bir çene kemiği ile ona vurup başını yarmıştı. 

Bundan dolayı Sa'd, Hz. Peygambere giderek şikâyet etmiş, bunun üzerine Resulullah'ın: "Allahım! Şarap hakkında bize yeterli beyanda bulun!" diye, dua etmesi üzerine Mâide Sûresindeki: "Ey iman edenler! İçki, kumar, putlar ve fal okları hep şeytanın işinden olan murdar bir şeydir. O halde ondan kaçının ki kurtuluşa eresiniz. İçki ile kumarda şeytan sırf aranıza düşmanlık ve kin düşürmeyi ve sizi Allah'ı anmaktan ve namaz kılmaktan alıkoymayı ister. Artık vaz geçiyorsunuz değil mi?" (Maide, 5/90,91) âyetleri inmiş ve bununla şarabın haramlığı son derece şiddetli bir şekilde yasaklanmıştır. 

Hz. Ömer bunu dinleyince, "İnteheynâ ya Rabbî" yani tamamen vazgeçtik ya Rabbî demiştir. Hz. Ali'nin: "Bir kuyuya bir damla şarap düşse, sonra oraya bir minare yapılsa, o minarede ezan okumazdım ve bir damla şarap bir denize düşse sonra o deniz kuruyup da yerinde otlar bitse orada hayvan gütmezdim." dediği, Abdullah b. Ömer hazretlerinin de: "Bir parmağımı şaraba sokmuş olsam, o parmak bende kalmazdı, yani keser atardım." dediği nakledilmiştir ki ilâhî emir üzerine Resulullah'ın ashabının, ne büyük iman ve takvaları bulunduğunu anlamalıdır. Allah cümlesinden razı olsun…

Şarap ve Alkol hakkında yapılan tartışmalar;

“…Demek olur ki Kur'ân âyeti üzüm şarabının aynen, haramlığında kesin hüküm ifade eder. Bu âyetin diğer sarhoşluk verici nesneleri kapsamına alması sözcük olarak değil haramlığın hikmeti olan "sarhoşluk verme" sebebi dolayısıyla ve hadisi şeriflerin açıklamaları iledir. Kur'ân'daki sözcüklerin genel anlam ifade etmesi muhtemel ise de, özel anlamda olduğu gibi kesinlik ifade etmez.

Buna göre, İslâm dininde genel olarak sarhoşluk veren şeylerin, sarhoşluk verici olarak kullanılmaları haram; fakat üzüm şarabı aynen ve mutlak olarak haramdır. Ve bunu inkar eden kâfirdir. Üzüm şarabının ve bundan yapılmış olan sarhoşluk verici şeylerin, bizzat kendisi necistir. 

Öbürlerinin ise necis olması şüphelidir. Mesela üzerine şarab, şampanya, rakı, konyak dökülmüş olanlar, her halde yıkamadıkça namaz kılamazlar. Fakat üzüm şarabından yapılmış olmayan ispirto, bira ve diğer sarhoşluk verici şeyler içilemezse de elbiseye veya bedene sürülmesi de namaza engel olur diye iddia edilemez.

Ebu Hanife hazretleri (Sünni Mezhebinin kurucusu) bu şekilde şaraptan başka sarhoşluk veren şeylerin bizzat kendisinin ve damlasının necis ve haram olmadığına ve dolayısıyla sarhoş etme derecesine varmaksızın, fasıklara ve kâfirlere benzeme kastı da bulunmaksızın, kuvvet için az bir miktarda içilmesinin caiz olabileceğini söylemiş ise de, "Fethu'l-Kadîr" de "Kitabu'l-Eşribe"de açıklandığı üzere, üç mezheb ile Hanefi mezhebinde dahi tercih edilen, "Çoğu sarhoşluk veren şeyin azı da haramdır." hadis-i şerifi gereğince, çoğu sarhoş edenin azının da haram olmasıdır…

 Alkol Konusu;

…Şer'an içme açısından bütün sarhoş edici şeyler, âyetin genel anlamı ile hamr (içki)dır. 

HAMR: Âyet metninde yer alan "hamr" kelimesi, örtmek anlamına masdar olduğu halde, çiğ üzüm şırasından keskinleşmiş ve köpüğünü atmış olan şaraba isim olmuştur. Çünkü şarab aklı bürüyüp örter ve bir deyim ile, kafayı dumanlar ki buna "humar" denilir.

Endülüs eseri Granada'daki El Hamra (Şarap) Sarayı

"Hamr" kelimesinin bu üzüm şarabına isim olarak verilmesi özel bir isimlendirmedir. Bu nedenle "hamr" kelimesi bir de genel olarak akla humar veren, yani "kafayı dumanlandıran şey" anlamına kullanılır ki bu mânâya göre sarhoşluk veren şeylerin hepsi "hamr"dır. 

İbnü Ömer hazretlerinden rivayet edilmiştir ki şarabı haram kılan âyet indiği gün, şarap beş şeyden: üzümden, hurmadan buğdaydan, arpadan, darıdan idi. Ve hamr, aklı bürüyüp örten demektir. 

Ebu Davud'da Numan b. Beşir'den rivayet olunduğu üzere, Resulullah (s.a.v.) buyurmuştur ki: "Üzümden bir şarap, hurmadan bir şarap, baldan bir şarap, buğdaydan bir şarap, arpadan bir şarap vardır." demektir.

Buna dayanarak İmam Mâlik ve Şâfiî ve bunlardan önce veya sonra gelmiş birçok âlimler ve fıkıhçılar, Kur'ân'daki hamr (şarab)ın genel anlamı ile mutlak olarak sarhoşluk verici demek olduğuna ve dolayısıyla her çeşit sarhoşluk verici nesnelerin Kur'ân âyeti ile aynen haram bulunduğuna ve her birinin yalnız sarhoşluk verme derecesi değil, damlalarının bile içilmesinin ve kullanılmasının, alınıp satılmasının asla caiz olamayacağına hükmetmişlerdir.

Günümüzün fen bilimcilerinin, Kimya ilmine göre düşünceleri de "ihtimar" (kendiliğinden köpürüp kabarma, ekşiyip mayalanma) denilen kimyasal bir olay olma itibarıyla, her çeşit sarhoşluk vericinin hamr özelliğinde ortak olmasıdır ki buna Arapça "el-kuhl" kelimesinin Frenkleştirilmişi olan "alkol", "el-küûl" veya sadece "küûl" derler. 

Bu, hamrın genel anlamına uygun ise de, aynı zamanda özel anlamının esas olduğuna da işaret etmektedir.

Doktorluk ve tedavi açısından konuya bakınca, bu açıdan konu, "Kim mecbur kalırsa, diğerinin hakkına tecavüz etmemek ve zaruret miktarını geçmemek şartı ile..." (Bakara, 2/173) ruhsatına uyarak, zaruret ve zaruret hükmünde bulunan ihtiyaç meselelerin den birisi olur…

Buraya kadar Sabilerin 5.500 yıldır “Hamra” adını verdikleri, kendi diktikleri bağlardan yetiştirdikleri üzüm şarabından Kur’an’ın indiği Hicaz Araplarının “Hamr” veya “Hamra” sına kadar şarap ve keyif vericiliğinden serhoş edici etkilerine ve tıptaki gereksinimine kadar yapılan tartışmaları okuduk.

Bunlardan şarap ve öteki serhoş edici içkilerin, önce “Nahl 16:67” ayetindeki “meth/ övülmesinden, sonra yerilerek “haram” olduklarının işlenmesine tanık olduk. Gördük ki, Kur’an’ın tanrısı Allah’ın da “içki konusunda” kulları kadar kafası karışıktır.

Bu karışıklık Tevrat’ta da aynen yer almıştır.

-“Tevrat ve İncil bizi bağlamaz!” diyenlere de Kur’an’ın verdiği cevapları hatırlatalım;

Bakara Suresi 2: 106-“Biz bir yenisini, ya da benzerini getirmedikçe veya unutturmadıkça, bir ayeti yürürlükten kaldırmayız. Allah’ın her şeye gücü yeter.” (Elmalılı Hamdi Yazır Meali)

Aynı Surenin aynı ayeti Yaşar Nuri Öztürk Mealinden;

2: 106. “Biz bir ayeti siler, unutturur veya ertelersek ondan daha iyisini veya onun bir benzerini getiririz. Allah'ın her şeye gücü yeter olduğunu bilmedin mi?” İkinci çeviri kafaları daha da karıştırır cinsten ise de temel ilke birdir. O da;

“Kur’an Allah’ın eski kitaplarda verdiği emirlerin bozulmuşlarını düzelten ve gelişen toplumların ihtiyaçlarına göre “yeni emirlerin” iletildiği bir kitaptır.” Bu ilke gereğince “Kur’an’da düzeltilmemiş Tevrat, Zebur, İncil ayetlerindeki emirler için de bu kitaplar Kur’an ile birlikte okunmalıdır.

Beğenmediniz mi? O zaman Kur’an Bakara Suresinde gene devam ediyor;

2: 136-“Deyin ki; Allah’a, bize indirilene, İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve torunlarına indirilene , Musa ve İsa’ya verilene  ve diğer peygamberlere Rableri tarafından verilene inanırız. Ve onlar arasında asla ayırım da yapmayız. Biz Allah’a teslim olanlarız.” (Elmalılı H. Yazır meali)

Bu da Yaşar Nuri Mealinden;

2: 136. Şöyle deyin: "Allah'a, bize indirilene, İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a, onun torunlarına indirilene, Mûsa'ya ve İsa'ya verilene ve diğer nebilere verilene inandık. Bunlar arasından hiç kimseyi ayırmayız. Biz yalnız O'na/Allah'a teslim olanlarız."

Yeterince açık değil mi? Muhammet öncesi peygamberlere ve kitaplarına indirilenlere inanırız ve aralarında ayırım yapmayız!” ifadesi kesin bir ifadedir.

Ali İmran Suresi de bunu doğrulamaktadır;

3:3. “O, sana Kitap'ı, önündekileri tasdikleyici olarak hak bir yoldan indirdi. Tevrat'ı ve İncil'i de indirmişti.”

3:4. “Daha önce insanlara bir yol gösterici olarak Furkan'ı da indirdi. Şu bir gerçek ki, Allah'ın ayetlerini örtüp inkâr edenler için şiddetli bir azap vardır. Ve Allah hem Azîz'dir hem intikam alıcı...”

Ve Maide Suresi;

5: 68. “De ki: "Ey Ehlikitap! Siz, Tevrat'ı, İncil'i ve Rabbinizden size indirileni tam uygulamadıkça hiçbir şey değilsiniz." Rabbinden sana indirilen, onlardan birçoğunun küfür ve azgınlığını elbette artıracaktır. Küfre batan topluluk için tasalanma artık.” (Y.Nuri Meali)

Bu ayet, Tevrat, İncil ve Kur’an’ı birlikte okumadıkça bir Müslümanın temeli olmayacağını ve “hiçbir şey” olmayacaklarını söylemektedir.

69. “Şu bir gerçek ki, iman edenler, Yahudiler, Sâbiîler ve Hıristiyanlardan Allah'a ve âhiret gününe inanıp hayra ve barışa yönelik iş yapanlar için korku yoktur. Tasalanmayacaklardır onlar.” (Y.Nuri Meali)

Bu ayet de geçmişi 5.500 yıl gerilere uzanan, İbrahim peygamberin de kendilerine gönderildiği Irak Sabilerini yani, “tanrılarının put ve resimlerini yapmadan tapınan” Hanif Sabileri dahi kast etmektedir. Çünkü birçok surede İbrahim’in “Hanif” olduğu vurgulanır. Putperest Sabiler olan Ürdün, Suriye Sabileri ile günümüzün Hz. Yahya Hıristiyanları olduklarını söyleyen Süryaniler ile aynı kitabın benzeri Habeş İnciline inanan Gregoryen Ermeniler bu ayete dâhil değildirler.

Şimdi Kur’an’ın kendinden önceki kitapları doğrulayan bir kitap olduğu ve Kur’an’ı anlamak için öncekilerle birlikte okunması gereğinin “Kur’an Emri” olduğunu bilmeyenler de öğrenmiş oldular.

Önce şöyle de soralım;

“Allah kaç şişe rakı ile serhoş olur?”

Ya da;

“Allah’a ne kadar alkol yeter?"

Cevabını da Tevrat’tan alalım.

Tevrat’ta daha Mısır’dan yeni kurtulmuş Musa halkı olan “İlk Yahudilere” her gün yapılması gereken sunuları sayarken, kendisine her gün  “içki sunmasını emreden!” Allah’ın ayetini okuyalım;

Bu ayet Tevrat’ın çevirisinden değişiklik yapılmadan alınmıştır;

Tevrat’ta Allah’a Yapılacak Günlük Sunular;
(Çık.29:38-46)

Çölde Sayım;

BÖLÜM 28

Say.28: 7 Kuzuyla birlikte dökmelik sunu olarak dörtte bir hin*fh* içki sunacaksınız. Dökmelik sunuyu RAB için kutsal yerde dökeceksiniz.”

*Fh*Çevirmenin Notu- 28:5,7 "Dörtte bir hin": Yaklaşık 0.9 lt.

“Dörtte bir Hin” yani, “09 litre tam olarak 900 cl (Santilitre)” günümüzün tabiriyle “Bir 70’lik şişe ile bir de “düdük” olarak anılan “20 cl’lik” şişe kadar içki sunusu Allah’ın emridir. Allah’a da günde yaklaşık “1Lt” alkol yetiyor diyebiliriz.

Günde bir “70cl” ile bir “20cl” lik alkol ile kafa yapmayı tercih eden bir tanrının yukarıda Kur’an’da Nahl (Hurma, Bal, Bal arısı) Suresi “67.” Ayetinde ““16:67 - Hurma ve üzüm ağaçlarının meyvalarından da hem içki, hem de güzel gıdalar edinirsiniz. Şüphesiz ki bunda aklını kullanan kimseler için büyük bir ibret vardır.”… “ “içkinin güzel rızık/gıda “olduğunu ifade etmesi ne kadar doğaldır.

Kimse beni suçlamasın! 

Çünkü Tevrat'ı, Kur'an'ı ben yazmadım!  

Ben sadece Kur'an'ın emri olan "aklı olanlar, aklını kullananlar" ayetlerine göre aklımı kullandım. 

Beğenmediyseniz siz de kendinize hoş gelecek şekilde kullanın. Bir şey diyen mi var?

Ama gelelim, Tevrat’ta da Allah’ın kafası “içki konusunda" karışıktır. Aşağdaki Tevrat metnindeki olayda İçki içmeyen bir Yahudi topluluğuna övgü vardır;

Rekavlılar'ın Bağlılık Örneği

BÖLÜM 35

Yer.35: 1 Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakim döneminde RAB Yeremya'ya
şöyle seslendi:

Yer.35: 2 "Rekavlılar'ın evine gidip onlarla konuş. Onları RAB'bin
Tapınağı'nın odalarından birine götürüp şarap içir."

Yer.35: 3 Bunun üzerine Havassinya oğlu Yirmeya oğlu Yaazanya'yı,
kardeşlerini, bütün çocuklarını ve Rekav ailesinin öbür üyelerini yanıma alıp

Yer.35: 4 Tanrı adamı Yigdalya oğlu Hanan'ın oğullarının RAB'bin Tapınağı'ndaki odasına götürdüm. Bu oda önderlerin odasının bitişiğinde, kapı görevlisi Şallum oğlu Maaseya'nın odasının üstündeydi.

Yer.35: 5 Rekav ailesinin üyelerinin önüne şarap dolu testiler, kâseler koyarak, "Buyrun, şarap için" dedim.

Yer.35: 6 Ne var ki, "Biz şarap içmeyiz" diye karşılık verdiler, "Çünkü atamız Rekav oğlu Yehonadav bize şu buyruğu verdi: 'Siz de soyunuzdan gelenler de asla şarap içmeyeceksiniz!

Yer.35: 7 Ayrıca ev yapmayacak, tohum ekmeyecek, bağ dikmeyeceksiniz.
Böyle şeyler edinmeyecek, ömür boyu çadırlarda yaşayacaksınız.
Öyle ki, göç ettiğiniz topraklarda uzun süre yaşayasınız.

Yer.35: 8 Atamız Rekav oğlu Yehonadav'ın bize buyurduğu her şeyi yaptık. Kendimiz de karılarımız, oğullarımız, kızlarımız da hiç şarap içmedik.

Yer.35: 9 İçinde oturmak için evler yapmadık, bağlar, tarlalar, ekinler edinmedik.

Yer.35: 10 Çadırlarda yaşadık; atamız Yehonadav ne buyurduysa hepsini yaptık.

Yer.35: 11 Ama Babil Kralı Nebukadnessar bu ülkeye saldırınca, 'Haydi, Kildan* ve Aram ordusundan kaçmak için Yeruşalim'e gidelim dedik. Bunun için Yeruşalim'de kaldık."

Yer.35: 12 Bundan sonra RAB Yeremya'ya şöyle seslendi:

Yer.35: 13 "İsrail'in Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: 'Git,
Yahuda halkına ve Yeruşalim'de yaşayanlara şunları söyle:
Sözlerimi dinleyerek hiç ders almayacak mısınız, diyor RAB.

Yer.35: 14 Rekav oğlu Yehonadav, soyuna şarap içmemelerini buyurdu;
buyruğuna uyuldu. Bugüne dek şarap içmediler. Çünkü atalarının
buyruğuna uydular. Bense size defalarca seslendiğim halde beni dinlemediniz.

Yer.35: 15 Defalarca size kullarım peygamberleri gönderdim. Kötü
yolunuzdan dönmeniz, davranışlarınızı düzeltmeniz, başka
ilahların ardınca gidip onlara tapınmamanız için hepinizi
uyardılar. Ancak o zaman size ve atalarınıza verdiğim toprakta
yaşayacaksınız. Ama kulak verip beni dinlemediniz.

Yer.35: 16 Rekav oğlu Yehonadav'ın soyu atalarının verdiği buyruğu
tuttu, ama bu halk beni dinlemedi.

Yer.35: 17 "Bu yüzden İsrail'in Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki,
'İşte, Yahuda ve Yeruşalim'de yaşayan herkesin başına sözünü
ettiğim her felaketi getirmek üzereyim. Çünkü onları uyardım, ama
dinlemediler; onları çağırdım, ama yanıt vermediler."

Yer.35: 18 Yeremya Rekav ailesine şöyle dedi: "İsrail'in Tanrısı, Her
Şeye Egemen RAB diyor ki, 'Atanız Yehonadav'ın buyruğuna uydunuz,
onun bütün uyarılarını dikkate aldınız, size buyurduğu her şeyi yaptınız.

Yer.35: 19 Bunun için İsrail'in Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki,
'Rekav oğlu Yehonadav'ın soyundan önümde hizmet edecek olanlar
hiçbir zaman eksilmeyecek."

"Tanrının kafası karışık değildir!" denmiş. Ya din adamlarınınkiler?

 

Allah’ın kafa karışıklığını da gördükten sonra şimdi ülkemizdeki AKP iktidarının kafa karışıklığına gelelim.

Nahl 16:67’ye göre içkiyi rahatça içen Müslümanlara, İslam öncesi putperest Sabi inancına sahip olup, İslâm’ı sindirememiş olanlar ve içkiden doğan kavgayı peygambere alelacele şikayet için fırsat bilen “Sad” gibi Sabi putlarının adlarını taşıyanlar, “etkilerinden kurtulamadıkları, yüreklerinden putlarının korkularını atamadıkları için içki yasağı, kurban, kara taşa ibadet, şeytan taşlama gibi eski ilkel gelenekleri dine sokma çalışmalarında başarılı olmuşlardır.

Bunca yazıdan sonra her inanan şunları düşünmelidir.

1-Allah, Musa ve kavminden içki sunusu istemiştir. Kur’an Nahl suresi 67’de “içkinin güzel rızık” olduğunu belirtmiştir. Bu yüzden Tevrat ile Kur’an çelişmemektedir.

2- Rekav oğlu Yahonadav örneğinde olduğu gibi Yahudilerin Musa’nın öğretilerinden yani getirdiği dinden çıkıp Sabileşen ve Asurlular tarafından Süleyman Mabedinin yıkıldığı, Yahudilerin kölelikle cezalandırıldığı dönemlerde “İçki Yasağına” riayet eden ama putperest olan Sabi dini mezheplerine girdiği çağlarda “İçki kötülenmiştir.”

3-İçki yasağını isteyen, bunu dine sokmak isteyenlerin de gene putperest Sabi dininden gelen Haz. Ömer, Muaz ve ispiyoncu Sad gibilerin baş rol oynamaları Sabilerin İslâm’ı tehdit ettiğinin belgesidir ve bahse konu “içkiyi yasaklayan ayetlerin” inmesini sağlamışlardır. Belki de ayet inmedi de siyasi olarak böyle oldu. Çünkü Nahl 67 “aklını kullananlar” ifadesini önemle ayetin sonunda vurgulamıştır.

4-Bakara 106. ayete göre Kur’an “değiştirilmiş, bozulmuş emirleri düzelten”dir, Âli İmran “3.,4.” ayetlere göre de eskileri doğrulayan kitaptır. Ayrıca en son emirleri bildiren kitaptır.

Kafası karışık dünyaya bakan Allah tasviri

Böyleyken, “son emirleri” bildiren Kur’an nasıl olur da Nahl 16:67 ile çelişen ayetler barındırmaktadır?

Ya Allah’ın kafası ya da peygamberin kafası karışıktır. Bunu anlamanın yolu da yukarıdaki “2. Ve 3. Şıkkı” tekrar okumaktır. Malum Kur’an daima “aklını kullananlara” iltifat eder.

Kumar Konusu;

Ama bu Sabi dönmelerinin günümüze yansıyanları olan AKP Müslümanları içkiyle birlikte kumarı da yasaklayan ayetlerin “kumar” kısmını görmezden gelmektedirler. Piyango, loto, toto açıktan her türlü kumar oynatan yerlere ise asla dokunmamaktadırlar.

Oysa Kumar için Kur’an ne demektedir;

MEYSİR: Meysire gelince yüsür veya yesardan mimli masdar olarak kumar oynamak anlamınadır. Kumarda ya kolaylıkla zahmetsiz mal çarpmak veya çarptırmak vardır. Kumar demek de zar gibi ne olacağı belli olmayan tehlikeli bir şeye bağlanarak mal vermek veya almak demektir.
Cahiliye devrinde Araplar gerek kendilerine v e gerekse Acemlerden ve diğerlerinden belledikleri "nerd" yani tavla, "satranç" ve diğerleri gibi oyunlarla kumar oynarlardı.

Kısacası frenklerin piyango dedikleri tarzda bölüşme yolu ile bir kumarları vardı ki bunu "hayır" bile sayarlar ve övünerek yaparlardı.
Şöyle ki: Zar yerinde "ezlâm ve aklâ" denilen on adet okları vardı. Bunlara: Fezz, tev'em, rakib, hils, nafis, müsbil, muallâ, menih, sefih, vağd derlerdi. Menih, sefih, vağddan başka diğerlerinin bir hissesi bir payı olurdu.

Meselâ, piyango çekilmek üzere, bir deve kesilir, yirmi sekiz hisseye ayrılır; fezze bir, tev'eme iki, rakibe üç, hilse dört, nefise beş, müsbile altı, muallaya yedi, hisse ayrılır. Menih, sefih vağd okları boş ve mahrumdur.
Bu on kalemin hepsi "rebâbe" denilen bir torbaya atılıp adaletli kişinin önüne konulur, o da torbayı çalkalayıp elini sokar, katılan herkes adına bir ok çeker, hissesi bulunan ok çıkanlar belirlenmiş olan hisseyi alırlar, boş ok çıkanlar da mahrum kalırlar ve fakat devenin bedelini öderler. Hisse çıkanlar da da paylarına çıkan hisseyi fakirlere verirlerdi.

Kötü bir örnek!

Böylece meysir öncelikle diğer kumarlara göre ehven-i şer (şerrin en hafifi) görünen ve hayır zannedilen böyle dağıtım ve bölüşme; yani piyango tarzına denilmiş ve bundan, bütün kumarlara da "meysir" denilmiştir.

Hatta bir hadis-i şerifte, çocukların aşık ve ceviz oynamalarının bile meysirden olduğu beyan edilmiştir. İki kişiden biri diğerine şu kadar yumurtayı yiyebilsen şu senin olsun demişti. Bunlar Hz. Ali'ye hüküm vermesi için başvurdular. Hz. Ali bu kumardır diye izin vermedi. Zaten hayır namına piyango haram olunca diğer kumarların haydi haydi haram olacağı anlaşılır. Şarap ile kumarın bir soruda bir araya getirilmesi de sarhoşluk veren şeylerle kumarın beraber bulunduklarına işarettir.

İşte Dinci hükumetin kumarcılığı teşviki

Cevaben de ki: bunlarda büyük bir zarar ve günah vardır. Genel olarak ikisi de malları telef ve insanları perişan eder. Çoğu zaman bunlar birbirini sürükler. Önce şarap aklı giderir; akıl ise hem dinin, hem dünyanın dayanağıdır. Artık sarhoşlukla öyle cinayetler yapılır ve kumarbazlıkla öyle fenalıklara düşülür ki bunlar saymakla bitmez, ancak "büyük günah" adı ile anlaşılır.

Bununla birlikte, bunlarda insanlara bazı yararlar da vardır. Bu cümleden olarak biraz neşe ve lezzet duyulur, birçok ticareti yapılır. Korkaklara cesaret ve mizaca kuvvet gelir. Kumarda, bazıları bedavadan mal ele geçirir. Günahları da faydalarından, zararları yararlarından çok büyüktür.

Sayılamayacak kadar kumar çeşitlerini oynatmak mı İslam?

Şu halde yararları gerçek ve sağlam bir yarar değildir. Verdikleri neşe humar (aklı örtmek)a dönüşür. O gelip geçici cesaret, felaket nedeni olur. O gelip geçici mizaç kuvveti, sağlığı bozar; kazanılan malın hayrı olmaz, bir kâr yüz zarar getirir. Buna tutulanlar yakalarını zor kurtarır. Kısacası neşe ve lezzetleri kişisel ve ge l ip geçici olduğu halde; zararları, ortaya çıkardıkları kötü sonuçlar, hem kişisel ve sosyaldir, hem bedensel ve hem de ahlâkidir.

Bulaşıcı hastalıklar gibi herkese geçicidir. Cezasını başında çekmeyenler sonunda çekerler. Hayali olan bir parça kâr için, kesin ve genel bir zarara düşmek de akıl işi değildir. Zararı gidermek, yarar sağlamaktan önce gelir. Şu halde bunların aklen haram olması gerekir. Bu âyet de böyle delâlet-i iltizamiye (dolaylı bir delaletle) şer'an bunların haramlığını ifade etmiş olur. Kur'ân'da şarap hakkında başka bir âyet olmasaydı, sadece bununla şarabın haramlığı sabit olurdu. Ancak bu haram kılma, bizzat ifadenin kendi kelimesinden açıkça anlaşılan bir haram kılma olmazdı; aklına güvenerek zararlarını sınırlayıp ve yararlarından istifade edeceğini zannedenler bulunabilirdi.

 Bunun için, ashabı kiram arasında bu akla dayanan haramlıktan, şer'i haramlık anlamayan kişiler olmuş, daha sonra, "Murdardır, ... ondan kaçının" (Maide, 5/90) emri ile açık ve mutlak bir şekilde şer'i haramlık meydana gelmiştir.
Kısacası, şarap içmeyiniz veya sarhoşluk veren şeyleri kullanmayınız, kumar oynamayınız, piyango ile hayır yapılır zannetmeyiniz; bunların, kötülüğü hayrından, günahı yararından çok büyüktür. Buna karşı, hayır olmak üzere sana ne harcayacaklarını yine soruyorlar, iki anlama gelir. Birisi nereye harcama yapılacağını sormak, diğeri de ne verilerek harcama yapılacağını sormaktır ki birincisinde, yani nafaka verilecek, mal harcanacak kimseler ve yerler, ikincisinde de verilecek mal, yani bizzat nafakanın kendisi sorulmuş olur. Yukarda birincisinin cevabı verilmişti. Şimdi kumarın yasak edilmesinden sonra, ikincisine cevap olarak, de ki fazlasını harcayınız.

Yani malınızın gerekli ihtiyaçlarınızdan fazlasını infak ediniz.
Piyango, kumar gibi gayri meşru araçlarla değil, meşru nedenlere sarılarak mal kazanınız. Ve bu maldan kendinizin aile ve çocuklarınızın gerekli ihtiyaçlarına yeterli olanından fazlasını yukarda açıklanan yerlere ve hayır yerlerine harcayınız. 

Diğer ayetlerde de görüleceği üzere küçük çocuklar, eş, muhtaç olan ana-baba ve bunlarla aynı hükümde olan usul (dedeler, nineler), kişinin ailesinden ve bakmakla yükümlü olduğu kimselerdendir ve bunların nafakası, kişinin kendi nafakasından sayılır. Dolayısıyla hayır yapacağız diye kendinizi ve bakmakla yükümlü olduğunuz ailenizi (ehl ü ıyal) nafakasız bırakmak caiz olmaz. Hayır yerlerine harcama bunların fazlasından yapılır. İşte böyle Allah sizin için şer'i hükümlerine delalet eden, onları gösteren âyetler, nasslar, deliller açıklayacaktır ki, siz bunları düşünesiniz, düşünüp te bunların amaçlarını öğrenesiniz ve gereğince amel edesiniz.

Sayılamayacak kadar kumar çeşitlerini oynatmak mı İslam?

Elmalılı Hamdi Yazır hocanın kumar konusunda yaptıkları tespitlere rağmen kendisini Müslüman gösteren ama özünde Sabi, Yahudi, Süryani, Yezidi olan Cumhuriyet döneminin sözde “dindar hükumetleri” özünde milletimiz kendi dininden, geleneğinden soğutup yavaş yavaş Yahudileştirmekte, Hıristiyanlaştırmakta, Yezidileştirmektedir. Yani Masonlaştırmaktadır.

İçki her ne kadar aklı giderip insanı ölümle sonuçlanan asayiş olaylarına sevk etse de bu olaylar asla kumar kadar yıkıcı değildir, kumar sayesinde ailesini, aç bırakanlar, şirketleri batıranlar, devletlerini satanlar kadar zararlı değillerdir.
İçki insanın daraldığı sıkıldığı zamanlarda yatıştırıcı olarak doktorların verdiği “ağrı kesici” olarak bildiğimiz eroin, morfin, esrar, haşhaş türevleri gibi bağımlılık yapmayan doğal bir sakinleştiricidir.
İçkiyi fazla içersen serhoş olursun. haddini bilmez kavgalara karışırsan öldürülebilirsin veya araç kullanırken kaza yapabilirsin.

Bağımlılık yapan sayısız "Yatıştırıcı/Sedative" çeşitleri

Ağrı kesicileri fazla içersen kesin kan zehirlenmesinden ölürsün. Erken müdahale olabilirse güç bela kurtulabilirsin. O da ilk yardım ortamı olan yerlerde geçerlidir.
Kumarı fazla oynarsan her şeyinle batarsın hatta arkadaşlarını, aileni ve durumuna, konumuna göre devletini de batırırsın. Başbakan olduğu dönemde Romanyalarda kumar oynarken burnunu kırdıran eski Başbakan Mesut Yılmaz örneğini hatırlayalım.

Kumar, dedikodu, arkadan çeliştirme, riya, iftiranın, vatana ihanet, dini siyasi emellerine alet etmekle halkı dinden soğutmanın dinde karşılığı ise “ebedi cehennem cezası” olmasına rağmen siyasilerimiz bunları çok sık yapmakta ve sözde “Müslüman milletimiz” de bunları desteklemektedir.
O zaman bu milletin de kaderi dinen belirlenmiştir;

İsra Suresi 16 ve “17. Ayetler;

17: 16. “Biz bir ülkeyi/medeniyeti mahvetmek istediğimizde, onun servet ve nimetle şımarmış elebaşlarına emirler yöneltiriz/onları yöneticiler yaparız da onlar, orada bozuk gidişler sergilerler. Böylece o ülke/medeniyet aleyhine hüküm hak olur; biz de onun altını üstüne getiririz.”

17:17. “Nûh'tan sonra da nice kuşakları helak ettik. Kullarının günahlarını haber alıcı ve görücü olarak Rabbin yeter.”

Her din bağımsız olduğu dönemdeki doğrularını boyunduruk altına girdiğinde değiştirmektedir. Ordularının yenilmesiyle boyunlarına kılıç dayanmış, “halkını tümden kırarız” tehdidinin altında kalmış din adamlarının dayatılan emri yapmaktan başka seçenekleri yoktur. Din adamlarını çaresiz bırakan Dinlerde değişimin sebebi de milletlerin başkalarının boyundurukları altına girdiklerinde dinlerde yapmak zorunda kaldıkları değişikliklerdir.

İşte bu yüzden dinlerde “siyasi ayetler” daima bulunmaktadır. Bu gün Nurcuların ve onlardan olan Gülen’cilerin, İmanın ve İslâm’ın birinci şartı olan Kelime-i Şehadetten “EşhedüenneMuhammedenabdühuveresuluhü” ifadesini “Dinlerarası Diyalog” saçmalığı yüzünden çıkardıkları gibi.

Endülüslerin İspanya Granada'da yaptıkları meşhur, binbir gece masallarında geçen zevk,sefa düşkünlüklerinin her türlü cinsi sapıklıkların yaşandığı dillere destan sarayın da adı neydi?

-El Hamra. Hamra, hatırlayalım Sabilerin üzümden yaptıkları şarabın adıydı.

El Hamra Sarayı!

Yani?

"Şarap Sarayı!" 

  İşte bir siyaset daha!

Takdir sizlerindir

Alaeddin Yavuz
keykubat /adilyargic/ adilyargicc